ΠΟΤΕ ΘΑ'ΡΘΕΙ;

"Δεν βραδύνει ο Κύριος την υπόσχεσιν Αυτού, ως τινές λογίζονται τούτο βραδύτητα, αλλά μακροθυμεί εις ημάς, μη θέλων να απολεσθώσι τινές, αλλά πάντες να έλθωσιν εις μετάνοιαν."
                                              Β΄ Πέτρου γ΄ 9

 

Έγινε μια σφυγμομέτρηση σε μια Δυτική χώρα. Σφυγμομέτρηση αρκετά διαφορετική από τις γνωστές. Πήραν αντιπροσωπευτικό δείγμα ανάμεσα στους εκκλησιαζόμενους χριστιανούς όλων των δογμάτων. Και υπέβαλαν δυο ερωτήματα:

«Εσείς πιστεύετε ότι βρισκόμαστε στους τελευταίους καιρούς;»

«Περιμένετε τον ερχομό του Χριστού;»

Σε έναν μέσο όρο, μόνο το 47% των ανθρώπων αυτών πιστεύουν πως διανύουμε τους έσχατους καιρούς και προσδοκούν τον ερχομό του Χριστού.

Δηλαδή ούτε ένας στους δύο.

Δεν είναι άσχετοι οι ερωτηθέντες.

Είναι άνθρωποι που μπαινοβγαίνουν σε εκκλησίες, ασπάζονται αρκετές, αν όχι όλες, από τις αρχές του Ευαγγελίου και μάλλον θα έδιναν μάχες για το δόγμα που ακολουθούν.

Δεν είναι χριστιανοί της ταυτότητας, ούτε χριστιανοί των Χριστουγέννων και του Πάσχα.

Παρ' όλα αυτά δεν πιστεύουν αυτά που ο Λόγος του Θεού σε τόσα σημεία διακηρύσσει και αφορούν την ιδιαιτερότητα της εποχής μας και τις υποσχέσεις του Κυρίου μας. Αλήθεια περιμένουμε το Χριστό;

Αν όχι, ας σκεφτούμε σοβαρά.

Μήπως η ζωή μας είναι χτισμένη πάνω στην ύλη, μήπως αποβλέπουμε στα φθαρτά, τα γήινα;

Τα γνήσια παιδιά του Θεού ζουν με τη λαχτάρα πως η ώρα που θα δουν το Λυτρωτή τους είναι κοντά.

 Οι αναγεννημένοι από το Πνεύμα του Θεού χριστιανοί γνωρίζουν καλά πως οι μέρες μας έχουν όλα τα χαρακτηριστικά του Τέλους και ετοιμάζονται, σαν τη νύφη που περιμένει το γαμπρό, για να συναντήσουν το Χριστό. 

Κύριέ μου, καθάρισε κι ετοίμασε την καρδιά μου, να περιμένω με χαρά την ένδοξη παρουσία Σου. Κι όσο οι μέρες μας γίνονται πιο δύσκολες κι η αμαρτία πληθαίνει, τόσο πιο κοντά μου να νιώθω το πρόσωπό Σου και τόσο πιο άγια να γίνεται η ζωή μου.