Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

Μ’ αρέσει η σκέψη πως την ημέρα που γεννιέται κανείς, του χαρίζουν τον κόσμο σαν δώρο γενεθλίων.

Μ’ αρέσει η σκέψη πως την ημέρα που γεννιέται κανείς, του χαρίζουν τον κόσμο σαν δώρο γενεθλίων.
Ένα υπέροχο κουτί με εξαίσιες κορδέλες!
 
Μερικοί δεν κάνουν τον κόπο ούτε τις κορδέλες να λύσουν, όχι ν’ ανοίξουν το κουτί.

Κι όσοι το ανοίγουν περιμένουν να βρουν μέσα μόνο το Θαύμα, την Ομορφιά, την Έκσταση


Ξαφνιάζονται που υπάρχει στη Ζωή και ο Πόνος και η Απελπισία, η Μοναξιά και η Σύγχυση. 
 
Κι όμως είναι όλα μέρος της Ζωής. 
Δεν ξέρω για σας όμως εγώ δεν θέλω να χάσω τη ζωή. 

Θέλω να μάθω το κάθε πραγματάκι που έχει μέσα το κουτί.

Αυτό το μικρό κουτί λέγεται Πόνος

. 
Τι να κάνουμε, δικό μου είναι κι αυτό, θ ανοίξω λοιπόν τον Πόνο και θα γνωρίσω τον Πόνο.

Κι αυτό το μικρό πακετάκι λέγεται Μοναξιά. 

 
Ξέρετε τι συμβαίνει όταν ανοίγω το πακετάκι που λέγεται Μοναξιά; 

Γνωρίζω τη Μοναξιά.

Κι όταν μου λες ”Νοιώθω μοναξιά”, μπορώ να καταλάβω λιγάκι τη Μοναξιά σου και μπορούμε να καθίσουμε μαζί και να κρατήσουμε ένας το μοναχικό χέρι του αλλού. 

Θέλω να τα γνωρίσω όλα τα πράγματα μέσα στο κουτί.
Γιατί ξέρω ότι έτσι θα γνωρίσω και την Έκσταση. 
Βρίσκεται εκεί και θα τη βρω.
Ξέρω ότι μπόρεσα να μετατρέψω τον Πόνο σε Χαρά.
 
Κι εσύ μπορείς να το κανείς αυτό. 

Μπόρεσα να πάρω την Αγωνια και να την κάνω Αλήθεια. Κι εσύ μπορείς να το κανείς αυτό.

Δεν υπάρχει τίποτε που να μπορώ να το κάνω εγώ και να μη μπορείς να το κανείς εσύ. 
Δεν είμαι υπεράνθρωπος.
Ότι μπορώ εγώ το μπορείς κι εσύ.
Και πολλά πράγματα μπορείς να τα κανείς καλύτερα.

Αν δεν τα έχεις, δεν είναι γιατί δεν τα έχεις. 


Είναι γιατί δεν προσπαθείς γι αυτά. 


Βρίσκονται εδώ και είναι δικά σου. 


Έχουμε τη μαγική ικανότητα να μετατρέψουμε την Απελπισία σε Ελπίδα. Μπορούμε να σκουπίσουμε τα Δάκρυα και να τα αντικαταστήσουμε με Χαμόγελα.

Leo Busckaglia

Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

ΧΤΙΖΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΖΩΗ...



Ένας ηλικιωμένος ξυλουργός κόντευε να βγει στη σύνταξη, και είπε στο αφεντικό του τα σχέδια του για να φύγει και να ζήσει πιο ξεκούραστα μαζί με τη γυναίκα του. Βέβαια δεν θα συνέχιζε να βγάζει τόσα λεφτά, όμως έπρεπε να βγει στη σύνταξη. Θα τα κατάφερναν.

Ο εργολάβος του στεναχωρήθηκε που θα έφευγε ένας τόσο καλός μάστορας, και ζήτησε από τον ξυλουργό αν θα μπορούσε να του χτίσει άλλο ένα σπίτι σαν προσωπική του χάρη.

Ο ξυλουργός είπε ναι, όμως όσο περνούσε ο καιρός δεν ήταν δύσκολο να παρατηρήσει κάποιος πως δεν δούλευε με όλη του τη καρδιά.
Χρησιμοποιούσε υλικά κατώτερης ποιότητας, και έκανε επιπόλαιη δουλειά.
Ήταν ο χειρότερος τρόπος για να τελειώσει μια καριέρα γεμάτη αφοσίωση και επιτυχίες.

Όταν ο ξυλουργός τελείωσε το έργο, ήρθε ο εργολάβος να επιθεωρήσει το σπίτι. Έδωσε το κλειδί της εισόδου στον ξυλουργό και του είπε,
"Αυτό το σπίτι είναι δικό σου, ένα δώρο από μένα για σένα."

Ο ξυλουργός έμεινε άναυδος!
Τι κρίμα!
Αν μόνο ήξερε πως έχτιζε το δικό του σπίτι, θα το είχε κάνει εντελώς διαφορετικά.

Το ίδιο συμβαίνει και με μας.
Χτίζουμε τη ζωή μας, μέρα με την μέρα, πολύ συχνά μη κάνοντας το καλύτερο μας σε αυτό που κτίζουμε.
 Και μετά μένουμε εμβρόντητοι όταν αντιλαμβανόμαστε ότι πρέπει να κατοικήσουμε στο σπίτι που κτίσαμε.

Αν μπορούσαμε να το κάνουμε ξανά, θα το χτίζαμε εντελώς διαφορετικά. Να όμως που δεν μπορούμε να επιστρέψουμε....

Εσύ είσαι ο ξυλουργός στη ζωή σου. Κάθε μέρα βάζεις μια πρόκα, τοποθετείς άλλη μια τάβλα, ή ορθώνεις ένα τοίχο.

Οι προθέσεις και οι επιλογές που κάνεις σήμερα χτίζουν το αυριανό σου "σπίτι"...

Γι’ αυτό να χτίζεις με σοφία!

Ζήτησε από το Θεό να γίνει Αυτός ο εργολάβος στη ζωή σου!

Αυτός θα σου δείξει πως να φτιάξεις ένα γερό θεμέλιο για να χτίσεις το σπιτικό της ζωής σου.

Αν βιάζεσαι να δεις τον κόσμο να γίνεται καλύτερος, άρχισε από τον εαυτό σου.
Είναι ο συντομότερος δρόμος.

Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

Γερόντισσα Γαβριηλία από την «Ασκητική της αγάπης»


Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ

Η Αγάπη δεν διδάσκεται. Δίδεται άνωθεν όταν την ζητήσουμε με επίγνωση του Εγωϊσμού μας που θέλουμε να συντρίψουμε. .
Ποτέ να μην λές «γιατί περνώ αυτό»; 
Ή όταν βλέπεις τόν άλλο με τη γάγγραινα, τον καρκίνο ή την τύφλωση, να μην λές «γιατί το περνά αυτό»; 

Αλλά να παρακαλείς τον Θεό να σου χαρίσει το όραμα της άλλης όχθης... 
Τότε θα βλέπεις όπως οι Άγγελοι τα γινόμενα εδώ όπως πραγματικά είναι: ΟΛΑ στο σχέδιο τού Θεού. ΟΛΑ

Ο πνευματικά προχωρημένος άνθρωπος είναι αυτός που έφτασε να μην έχει «υπόσταση» και που έχει κατανοήσει βαθύτατα ότι ό,τι του συμβαίνει είναι είτε Θέλημα του Θεού, είτε Παραχώρηση του Θεού. 

Η ζωή της Εκκλησίας βρίσκεται πέρα από κάθε ηθική πειθαρχία ή θρησκευτικά καθήκοντα. Είναι υπέρβαση της Ηθικότητας στην Πνευματικότητα.
Όποιος ζει στο Παρελθόν, είναι σαν τον πεθαμένο. 

Όποιος ζει στο Μέλλον με την φαντασία του, είναι αφελής, γιατί το Μέλλον είναι μόνον του Θεού. Η Χαρά του Χριστού βρίσκεται μόνο στο Παρόν. Στο Αιώνιο Παρόν του Θεού. 

Δεν πρέπει να παραδοθούμε στο Θέλημά Του. 
Αυτό το κάνουν οι στρατιώτες. Εμείς τα Παιδιά Του, πρέπει να Του το προσφέρωμε το θέλημά μας μαζύ με όλον τον εαυτό μας. 
Στο χάλι του. και να Του πούμε: «Σου προσφέρω όλα μου τα στραβά και τα ατελή. Κάνε τα ίσια».
Δίνοντας χαρά στους άλλους, εσύ την νοιώθεις πρώτα. 

Για να φτάσεις στο δεν υπάρχω, αγαπάς, αγαπάς, αγαπάς κι έτσι ταυτίζεσαι απόλυτα με τόν Άλλο, τον εκάστοτε Άλλο, και τότε στο τέλος της ημέρας αναρωτιέσαι: 

Θέλω τίποτε; Όχι. 
Επιθυμώ τίποτε; 
Όχι. Μου λείπει τίποτε; 
Όχι... Αυτό είναι!. 






Γερόντισσα Γαβριηλία από την «Ασκητική της αγάπης»

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΦΑΡΟΣ:Ἔρωτας καί γάμος: μυστήριο ἀγάπης...ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ:

 ΤΟΥ ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΦΑΡΟΥ:



Ἔρωτας καί γάμος: μυστήριο ἀγάπης


-Γιατ νομζουμε τν γμο μυστριο; Τ τ μυστηριδες χει;
Δν τν νομζουμε μυστριο πειδ χει κτι τ κατανητο, πως κοινχρηστη σημασα πονοε. Μυστριο εναι κθε συνντηση κτιστο κα κτστου, δηλαδ Θεο π τ μι κα νθρπου π τν λλη.
 Κα στν κκλησιαστικ γμο χουμε μι ττοια συνντηση, μλλον μι νωση, πως κριβς εναι μυστριο νανθρπηση το Θεο Θεα Λειτουργα. Φυσικ, μα ττοια συνντηση περβανει τ δυναττητα το μυαλο μας ν τν κατανοση πλρως.

-Μπορετε ν ξηγσετε περισστερο πς συναντται Θες μ τν νθρωπο στν γμο;
πως κριβς στ Θεα Εχαριστα. κε προσφρουμε τ λικ δρα μας (ψωμ κα κρασ) στν Θε κα Ατς μς τ πιστρφει γιασμνα, ς Θεα Κοινωνα.
τσι κα στν γμο προσφρουμε τος αυτος μας στν Θε κα τος λαμβνουμε πσω γιασμνους.

τ τ σημανει στν πρξη;
Γι ν τ ντιληφθτε χρειζεται ν θυμηθτε τ εαγγελικ νγνωσμα πο διαβζεται στν κολουθα το γμου.
Πρκειται γι τ πρτο θαμα το Χριστο, πο γινε στν Καν.
πως θ θυμστε, ταν τελεωσε τ κρασ Χριστς ζτησε ν γεμσουν ξη πτρινες στμνες μ νερ κα κατπιν ν τ σερβρουν.
 ταν πι κρασ κα γαμπρς πρησε. Κλεσε τν πεθυνο το τραπεζιο κα το επε:
 "λος κσμος βζει στν ρχ τ καλτερο κρασ κα κατπιν τ καττερο. Σ γιατ κρτησες τ καλ γι τ τλος;" (ωννη 2, 1-11).
Τ θαματα το Χριστο κα τν γων νομζονται σημεα, δηλαδ σημδια μις λλης πραγματικτητας. Στν περπτωση ατ Κριος μς δεχνει ποι εναι φυσικ φορ τν πραγμτων χωρς τν Χρη το Θεο κα ποι μ ατν.
Χωρς τν συνντηση Θεο κα νθρπου στν γμο, φυσικ του πορεα εναι ν φθνη κα ν κουρζεται.
ταν πραγματοποιηθ νωση ατ, φυσικς δεσμς νσωματνεται στ σμα το Χριστο, τν κκλησα, κα λαμβνει δυναμισμ προσμτρητο.

-Κα τσοι γμοι νθρπων πο δν συνδονται νεργ μ τν κκλησα πο τελον πολιτικ γμο; Εναι καταδικασμνοι σ φθορ κα συμβατικτητα; πραγματικτητα δν τ πικυρνει ατ.
Πολ σωστ. Στν περπτωση ατ πομνουν ο φυσικς δυναττητες κα ο καλς προθσεις.
Ο νθρωποι πο δν βινουν τ γμο ς μυστριο εναι νδεχμενο ν διαθτουν πολλς φυσικς δυναττητες κα πολ καλς προθσεις.
μως, χωρς τ συνντηση μ τ Χρη το Θεο ατς δν γονιμοποιονται.
Στηρζονται ββαια στν γωνιστικτητα τν δο συζγων, ποα μπορε ν εναι ξιοπρσεκτη, μπορε μως κα ν ξαντληθ.

-Δηλαδ Θες εναι ντελς πν π να ττοιο γμο;
χι ββαια.
Θες εναι παρν σ κθε καλ νθρπινη προσπθεια κα τν στηρζει.
Ατ συμβανει κα μ μ Χριστιανος· πολ περισστερο μ βαπτισμνους.
Δν περιμνει ν Τν πικαλεσθομε γι ν σπεση σ βοθεια.
μως, γι ν καταλβουμε τ διαφορ πρπει ν νατρξουμε πλι στ ρχτυπο τν μυστηρων, τ Θεα Εχαριστα.
 πρχουν νθρωποι πο γωνζονται στ ζω τους ν διορθωθον, λλοι πικαλονται τν δναμη το Θεο, χωρς μως ν κοινωνον Σμα Του κα Αμα Του. Δν εναι τ διο.
 Μ τ Θεα Κοινωνα νθρωπος προσρχεται ν νσωματωθ στν Χριστ ψυχοσωματικς ζων αἰώνιον", χι γι ν γνη πλς καλς νθρωπος λλ γι ν γιαστ κα ν ζση αἰώνια μαζ Του.
Τ διο κα στν κκλησιαστικ γμο.
 Ατς πο προσρχεται μ πγνωση δν κνει τποτε λλο π τ ν Το ζητ ν νσωματση τν γπη του στ δικ Του γπη, ν κμη τν γπη τν δο ν ποκτση μα λλη ποιτητα πρα π τ φυσικ, λλ κα ν ζση αἰώνια. Θυμηθτε τ φρση πο λγει ερας στ τλος το ρραβνα: "Βεβαωσον ατος τ παρ Σο γίᾳ ντητι",
καθς κα τν λλη στ τλος το γμου: "νλαβε τος στεφνους ατν ν τ βασιλείᾳ Σου, σπλους κα μμους κα νεπιβουλετους διατηρν ατος ες τος αἰῶνας τν αἰώνων".
 τσι γμος παρνει κοσμολογικς κα ντολογικς διαστσεις. νθρωπος φανερνει πνω του τν λθεια το κσμου: τν νιδιοτελ γπη…

O ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΑΣ

ΤΟ ΜΠΑΝΕΡΑΚΙ ΜΟΥ,

Create your own banner at mybannermaker.com! Copy this code to your website to display this banner!
...ΚΑΙ ΕΔΩ ΤΟ ΕΝΑ ΑΔΕΡΦΑΚΙ ΤΟΥ...
Create your own banner at mybannermaker.com! Make your own banner at MyBannerMaker.com!

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails