ΗΣΥΧΗ ΩΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ.

"Συ όμως,όταν προσεύχησαι,είσελθε εις το ταμείον σου,και κλείσας την θύραν σου,προσευχήθητι εις τον Πατέρα σου τον εν τω κρυπτώ."
Ματθαίος 6:6

Μια πιστή, αφιερωμένη γυναίκα, προχωρούσε σταθερά στην πορεία της με το Χριστό, όταν εντόπισε ένα πρόβλημα.

Η ήσυχη ώρα του ταμείου της διαρκώς συρρικνωνόταν και γέμιζε παρεμβολές.

Όσο κι αν προσπαθούσε να την κρατήσει ακέραια για τον Κύριο, μια τα παιδιά, μια η γειτονιά, μια διάφορες παρενοχλήσεις , τη διέκοπταν και "έσπαγαν" την επικοινωνία με το Θεό.

"Να μπορούσα σαν κάποιους άλλους αδελφούς να ξενυχτώ, πόσο όμορφα θα ήταν".

Μα το βράδυ που όλοι πια είχαν κοιμηθεί, έπεφταν τα βλέφαρα της από την κούραση, αδύνατον να προσευχηθεί.

Αυτό της το πρόβλημα το έφερνε μπροστά στον Κύριο σαν ανάγκη και σαν παράπονο.

Μια κρύα χειμωνιάτικη νύχτα ξύπνησε στις 3 το πρωί.

Στριφογύρισε δεξιά-αριστερά, μα αδύνατον να ξανακοιμηθεί.

Με τα πολλά τα κατάφερε.

Την άλλη νύχτα πάλι τα ίδια.

Το τρίτο συνεχόμενο βράδυ που της συνέβη, η φωνή του Θεού μίλησε μέσα της.

"Δεν εκμεταλλεύεσαι αυτήν την ώρα για να Μου τα πεις και να σου τα πω;"

Κάθε βράδυ 3 με 4 το πρωί ο Θεός την ξυπνούσε και είχε πια την ήσυχη ώρα της μαζί Του χωρίς περισπασμούς.

Η προσευχή της απαντήθηκε, η πίστη της αμείφθηκε.

Θα γίνει κατά την πίστη μας.

Όσο ζητούμε από το Θεό, με ειλικρινή πίστη και επιμονή, τόσο θα λάβουμε.

Όσο Του παραχωρούμε τη ζωή μας, τόσο θα έχει τον πλήρη έλεγχο Εκείνος, για τη δόξα Του.

Η αρχή του «90/10» Συγγραφέας: Stephen Covey

Ανακάλυψε την αρχή του «90/10», Μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου.
(ή τουλάχιστον τον τρόπο που αντιμετωπίζεις καθημερινές καταστάσεις)

Ποια είναι η αρχή: 10% της ζωή μας είναι τυχαία γεγονότα
…90% της ζωής μας είναι αποτέλεσμα των δικών μας αντιδράσεων

Τι σημαίνει αυτό;

Δεν έχουμε κανέναν έλεγχο για το 10% που μας συμβαίνουν.

Δεν μπορούμε να σταματήσουμε ένα αυτοκίνητο όταν προκαλεί ατύχημα μετά από μια μηχανική βλάβη…

Το αεροπλάνο μπορεί να καθυστερήσει να φτάσει στον προορισμό του και μπορεί να μας βγάλει τελείως έξω στον προγραμματισμό μας…

Μπορεί ένας οδηγός να κάνει μια απερίσκεπτη ενέργεια μέσα στην τρέλα της κίνησης στην πόλη…

Δεν έχουμε κανένα έλεγχο σε αυτό το 10%.

Στο υπόλοιπο 90% έγκειται η διαφορά. Εσύ καθορίζεις αυτό το ποσοστό.

Πώς;

Με τις αντιδράσεις σου...

Δεν μπορείς να ελέγξεις ένα κόκκινο φανάρι.

Αλλά μπορείς να ελέγξεις τις αντιδράσεις σου.

Για να δούμε ένα παράδειγμα

Τρως πρωινό με την οικογένειά σου. Η κόρη σου κατά λάθος ρίχνει τον καφέ σου επάνω στο σακάκι σου.

Δεν έχεις τον έλεγχο για αυτό που συνέβη.

Το τι ακολουθεί μετά εξαρτάται από την αντίδρασή σου.

Τρελαίνεσαι και αρχίζεις τις φωνές. Σηκώνεσαι απότομα από την καρέκλα σου λέγοντας στην κόρη σου ότι δεν μπορείς να πιστέψεις πόσο απρόσεκτη ήταν.

Αρχίζει να κλαίει.

Μετά τις φωνές σου στην κόρη σου επιτίθεσαι στη γυναίκα σου και τις λες γιατί άφησε στην άκρη του τραπεζιού το φλιτζάνι του καφέ.

Ακολουθεί μια σύντομη αλλά έντονη λογομαχία.

Πηγαίνεις στο δωμάτιό σου και αλλάζεις γρήγορα.
Επιστρέφοντας στην κουζίνα η κόρη σου κλαίει ακόμη για αυτό που έγινε με αποτέλεσμα να έχει περάσει η ώρα για το σχολείο της. Χάνει το λεωφορείο για το σχολείο.

Πρέπει να κάνεις κάτι, γιατί τα χρονικά όρια έχουν στενέψει.
Τρέχεις στο αυτοκίνητό σου με την κόρη σου για να την πας εσύ στο σχολείο της.

Επειδή έχεις αργήσει, τρέχεις αρκετά για να προλάβεις ξεπερνώντας το επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας.

Έχεις καθυστερήσει 15 λεπτά πηγαίνοντας την κόρη σου στο σχολείο έχοντας μια κλήση για υπέρβαση ορίου ταχύτητας.

Η κόρη σου τρέχει στο σχολείο της χωρίς να σου πει καλημέρα.

Έχοντας φτάσει στη δουλειά σου 20 λεπτά αργότερα, συνειδητοποιείς ότι έχεις ξεχάσει τον χαρτοφύλακά σου.

Η μέρα σου ξεκίνησε απαίσια. Και δεν φτιάχνει καθώς περνάει η ώρα.

Γυρίζεις σπίτι.

Γυρίζοντας σπίτι υπάρχει ένα θέμα, μια πληγή στη σχέση σου με την κόρη σου και με τη γυναίκα σου που άκουσαν ό,τι άκουσαν..
Γιατί;
Γιατί αντέδρασες με αυτόν τον τρόπο το πρωί.

Γιατί είχες μια κακή μέρα;

A) Ο καφές το προκάλεσε;

B) Η κόρη σου έφταιξε;

Γ) Ο τροχονόμος ήταν η αιτία;

Δ) Εσύ το προκάλεσες;

Η απάντηση είναι η Δ. Δεν είχες τον έλεγχο για αυτό που συνέβη με τον καφέ.

Η αντίδρασή σου σε αυτά τα 5 δευτερόλεπτα σου χάλασε τη μέρα.

Για να δούμε τι θα μπορούσε να γίνει;

Ο καφές πέφτει επάνω σου.
Η κόρη σου σε κοιτάει με μάτια ανοιχτά και είναι έτοιμη να κλάψει.

Με γλυκό τρόπο λες: “Μην ανησυχείς γλυκιά μου, πρέπει να είσαι πιο προσεκτική όμως την επόμενη φορά.”
Σκουπίζεσαι με μια πετσέτα και αλλάζεις σακάκι.
Παίρνεις τον χαρτοφύλακά σου και επιστρέφεις στην κουζίνα βλέποντας από το παράθυρο την κόρη σου να ανεβαίνει στο λεωφορείο για το σχολείο της.
Γυρίζει και σε χαιρετάει με το χέρι της. Φτάνεις στη δουλειά σου με ελάχιστη καθυστέρηση.

Βλέπεις τη διαφορά;

Δύο διαφορετικά σενάρια.
Και τα δύο ξεκίνησαν την ίδια στιγμή. Τελείωσαν όμως τελείως διαφορετικά.
Γιατί;
Γιατί οι αντιδράσεις σου ήταν διαφορετικές.

Δεν έχεις τον έλεγχο για το 10% που συμβαίνει στη ζωή σου.

Το υπόλοιπο 90% καθορίζεται από τις αντιδράσεις σου.

Αν κάποιος λέει αρνητικά πράγματα για σένα, μην γίνεις ‘σφουγγάρι’.
Άσε την επίθεση που δέχεσαι να κυλίσει σαν νερό.
Δεν πρέπει να αφήσεις τα αρνητικά σχόλια να σε επηρεάσουν.

Αντέδρασε κατάλληλα και δεν θα καταστρέψεις τη μέρα σου.
Μια λάθος αντίδραση μπορεί να καταστρέψει μια φιλία, να απολυθείς από τη δουλειά, να θυμώσεις και ναεκνευριστείς απίστευτα.

Πώς αντιδράς αν κάποιος σε εμποδίσει στην κίνηση του δρόμου;
Χάνεις την ψυχραιμία σου; Εκνευρίζεσαι; Ανεβαίνει η πίεση σου;
Και τι έγινε αν φτάσεις 10 λεπτά αργότερα στη δουλειά σου;
Γιατί επιτρέπεις σε ένα αυτοκίνητο να χαλάσει τη μέρα σου;

Θυμήσου την αρχή του 90/10.

Το αφεντικό σου λέει ότι χάνεις τη δουλειά σου.
Γιατί χάνεις τον ύπνο σου και είσαι χάλια;

Χρησιμοποίησε το άγχος σου από τη θετική του πλευρά και ψάξε μια νέα δουλειά.

Το αεροπλάνο έχει καθυστέρηση. Μάλλον θα χαλάσει το πρόγραμμα της μέρας σου.

Γιατί επιτίθεσαι φραστικά στον υπάλληλο που κόβει τα εισιτήρια;
Δεν έχει καμία ανάμειξη σε αυτό που συμβαίνει.

Χρησιμοποίησε το χρόνο σου για να διαβάσεις λίγο περισσότερο, μίλα με τους υπόλοιπους επιβάτες…
Αν εκνευριστείς βγαίνει κάτι;

Τώρα γνωρίζεις για την αρχή του 90/10.
Εφάρμοσέ την και θα είσαι πολύ διαφορετικός από πριν.
Δεν θα χάσεις κάτι εφαρμόζοντάς της.

Η αρχή του 90/10 είναι απλή αλλά καταπληκτική. Λίγοι την ξέρουν και την εφαρμόζουν.

Και τι πετυχαίνουν;

Θα το διαπιστώσεις στον εαυτό σου!

Εκατομμύρια ανθρώπων υποφέρουν από στρες, πονοκεφάλους, ημικρανίες.

Όλοι μας μπορούμε να καταλάβουμε και να εφαρμόσουμε την αρχή του 90/10.
Μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας!

…Απόλαυσέ το!...

Χρειάζεται θέληση για να δώσουμε στους εαυτούς μας την …άδεια για να νοιώσουν μια
διαφορετική ματιά της ζωής.

Πραγματικά, ό,τι κάνουμε, δίνουμε, λέμε ή ακόμη σκεφτόμαστε, είναι σαν μπούμερανγκ.
Θα γυρίσει σε εμάς...

Αν θέλουμε να παίρνουμε, πρέπει να μάθουμε να δίνουμε πρώτα...
Μπορεί να μείνουμε με άδεια χέρια βέβαια, αλλά η καρδιά μας θα είναι γεμάτη από αγάπη...

Και αυτοί που αγαπούν τη ζωή, έχουν αυτό το συναίσθημα χαραγμένο στην καρδιά τους για πάντα…

ΤΟ ΣΑΚΙ ΜΕ ΤΙΣ ΠΑΤΑΤΕΣ.

Οταν ακόμα πήγαινα στο σχολείο, ως μαθητής, είχα έναν υπέροχο δάσκαλο. 

Μια μέρα είχαμε κουβεντιάσει για το πόσο απαραίτητο είναι να μην κρατάμε θυμό μέσα μας αλλά να κοιτάμε πως θα απαλλαγούμε από αυτόν, μας έβαλε να το δούμε αυτό πρακτικά.

 - Αύριο, μας είχε πει, να φέρετε όλοι στο σχολείο μια πλαστική σακούλα και ένα μικρό σακί με πατάτες.

Τον κοιτάξαμε έκπληκτοι αλλά είχαμε μάθει πως δεν αστειεύεται με κάτι τέτοια. 

Έτσι την άλλη μέρα είχε ο καθένας μας ο,τι μας είχε ζητήσει.

Τότε εκείνος λέει:

 - Κάθε φορά που αποφασίζετε να μην συγχωρέστε κάποιον, να παίρνετε μια πατάτα, να γράφετε πάνω της το όνομα εκείνου και την ημερομηνία και να την βάζετε μέσα στην πλαστική σακούλα. 

Δεν πέρασε πολύς καιρός που μερικές σακούλες ήταν αρκετά βαριές.

Μας είπε επίσης αυτή την σακούλα να την κουβαλάμε μαζί μας, όπου κι αν πηγαίνουμε. 

Στο δρόμο, στο αυτοκίνητο, στο σχολείο, στα ψώνια παντού. Καταλαβαίνεις γιατί έτσι;

Μ’ αυτό τον τρόπο ήθελε να μας δείξει ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε το βάρος που κουβαλάμε. 

Να έχουμε επίγνωση κάθε στιγμή. 

Να το έχουμε μαζί μας ακόμα και στα μέρη που είναι κάπως…  καθως πρέπει. 

Για φαντάσου τώρα να έχεις μια σακούλα με πατάτες στην disco.

Όπως επίσης φαντάσου ότι αρκετές από αυτές τις πατάτες είχαν αρχίσει να σαπίζουν. 

Για να μας θυμίζουν το τίμημα που έχουμε να πληρώσουμε για τον αρνητισμό και τον πόνο  μέσα μας, όταν δεν αποφασίζουμε  να συγχωρούμε.

Πάρα πολλές φορές σκεφτόμαστε πως το να συγχωρήσουμε κάποιον είναι ένα δώρο που του κάνουμε. 

Θαρρώ πως είναι το αντίθετο. 

Είναι δώρο στον εαυτό μας. 

Απαλλασσόμαστε από ένα περιττό βάρος.

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα σκεφτείς πόσο δύσκολο είναι να συγχωρέσεις κάποιον θυμήσου:

«Δεν είναι ήδη αρκετά βαριά η σακούλα σου;»