Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ. ΟΠΩΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΤΗ ΦΑΤΝΗ, ΕΤΣΙ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ!!

ΠΩΣ ΝΑ ΖΗΣΩ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ;



Στάσου μια στιγμή!…

Βέβαια ίσως να σκέφτεσαι ότι δεν έχεις χρόνο να σταματήσεις, όμως πίστεψέ με, αξίζει τον κόπο…

Θα ήθελα να απολαύσεις πραγματικά αυτές τις γιορτινές μέρες με ηρεμία και γαλήνη, χωρίς έγνοιες και σκοτούρες!

Όμως για να γίνει αυτό, πρώτα πρέπει να γίνει μια ανταλλαγή. Θα πρέπει να μπολιάσεις μέσα σου κάτι ασύγκριτα καλύτερο!

~ ~ ~

Τα Χριστούγεννα είναι μια γιορτινή εποχή, όμως δεν είναι μόνο αυτό…

Τα χριστούγεννα είναι τα γενέθλιά Μου. Είναι ο καιρός που γιορτάζεις το μεγαλύτερο δώρο που δόθηκε ποτέ στην αθρωπότητα.

Μπορείς, λοιπόν, να Μου χαρίσεις μια στιγμή για να σου πω πόσο πολύ σε αγαπώ;

Μπορείς να βρεις χρόνο για αγάπη αυτές τις μέρες των Χριστουγέννων;

Αν το κάνεις, θα νιώσεις την παρουσία Μου στην καρδιά σου και ζεστασιά, ειρήνη και παρηγοριά να γαληνεύουν το εσωτερικό σου!
~ ~ ~

Θα ‘θελα να ξέρεις ότι:

Ήταν η αγάπη για σένα που Με έφερε στη Γη πριν 2.000 χρόνια.

Ήταν η αγάπη που Με ώθησε να περπατήσω μέσα στον κόσμο και να γίνω ένας από σας, να ζήσω και να πεθάνω για σας.

Η αγάπη ήταν, και συνεχίζει να είναι , ο κύριος τρόπος έκφρασής Μου.

Οτιδήποτε έχω κάνει, το έχω κάνει από αγάπη για σένα προσωπικά και από αγάπη για την ανθρωπότητα σαν σύνολο.
~ ~ ~

Για Μένα έχεις μεγάλη σημασία!

Τα γιορτινά στολίδια, τα ακριβά εδέσματα, τα άφθονα δώρα, τα περισσότερα από αυτά θα σβήσουν μέσα στη λήθη, χαμένα ανάμεσα στις αναμνήσεις των τόσων πολλών Χριστουγέννων, όμως η αγάπη που έχεις μοιραστεί και έχεις δώσει θα συνεχίσει να ζει για πάντα…
Σ’ αγαπώ, Ιησούς

ΠΗΓΗ:    http://www.xfd.gr/%CE%B5%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AC/%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%B1-%CE%B5%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AC/%CF%80%CF%8E%CF%82-%CE%BD%CE%B1-%CE%B6%CE%AE%CF%83%CF%89-%CF%84%CE%B1-%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%B1 

Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

MHΠΩΣ ΑΜΦΙΒΑΛΕΙΣ;

Δεν υπάρχει aδέρφια μου αμφιβολία πως οι μέρες μας που περνάμε είναι μέρες δύσκολες και επικίνδυνες.

Δεν υπάρχει αμφιβολία νομίζω πως το κακό γύρω μας, αντί να υποχωρεί ή έστω κάπως να ελαττώνεται, θεριεύει σαν αγρίμι καλοταϊσμένο.

Δεν υπάρχει πιστεύω αμφιβολία πως όχι μόνον οι άλλοι, αλλά κι εμείς οι ίδιοι, εσύ, εγώ, τα παιδιά μας, κινδυνεύουμε καθημερινά από το φούντωμα της κακίας, της αγριάδας στις μέρες μας. Οι άνθρωποι, το μάτι τους, οι αντιδράσεις τους, οι ενέργειές τους…

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως προσπάθειες γίνονται από πολλές κατευθύνσεις. Όλοι μας το θέλουμε κάτι ν’ αλλάξει, κάπως να φωτιστεί η ζωή μας, μια ανάσα χαράς, λίγο χαμόγελο ελπίδας, να πάμε λίγο καλύτερα… όμως ελπίδα δεν φαίνεται στον ορίζοντα να μας χαμογελάει.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως και οι διάφοροι «σωτήρες» με τις υποσχέσεις τους, με τις προσφορές τους κατάντησαν στις μέρες μας μεγαλύτερος κίνδυνος, μεγαλύτερη απειλή. Απογοητεύουν, εκμεταλλεύονται, γεμίζουν με πίκρα και παράπονο την ψυχή όσων τους εμπιστεύτηκαν, τους στήριξαν, τους πίστεψαν…

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως μία είναι η μοναδική δύναμη, που μπορεί να σώσει το βασανισμένο άνθρωπο της εποχής μας, κι αυτή είναι η αγάπη του Θεού! Μόνον Αυτός μπορεί και, το πιο σπουδαίο, μόνον Αυτός θέλει να σε βοηθήσει, να σου χαρίσει την αληθινή ζωή. Οι άλλοι γύρω ούτε θέλουν, ούτε μπορούν.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η αγάπη αυτή του Θεού είναι ολόκληρη δική σου, ολόκληρη στη διάθεσή σου να την αγκαλιάσεις με πίστη, να την αξιοποιήσεις με πίστη, να την απολαύσεις με πίστη, γιατί ναι, δεν μπορεί να υπάρξει καμία αμφιβοία γύρω από την αγάπη του Θεού. Εάν κοιτάξεις με πίστη στο Σταυρό του Γολγοθά, θα διαλυθούν όλες οι αμφιβολίες σου και θα πεισθείς γι’ αυτή την ασύλληπτη αγάπη Του για σένα.

Δεν υπάρχει ίχνος αμφιβολίας ότι μας αγαπάει ο Θεός.


 Συλλογίσου μόνον τούτο:

- Πλήρωσε και ξόφλησε το τεράστιο ηθικό χρέος των πολλών αμαρτιών μας με το θάνατο του Ιησού Χριστού, του Γιου Του, στη θέση τη δική μας.
- Μας προσφέρει μια σωτηρία, που μπορείς να την αποκτήσεις εντελώς δωρεάν και χωρίς να το αξίζεις – κατά χάριν! χωρίς να καταφύγεις στο κοπιαστικό ανηφόρι των προσπαθειών και των καλών έργων, που δεν οδηγεί πουθενά. Το λέει ο Ίδιος στο Λόγο Του: «Διότι κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι διά της πίστεως και τούτο δεν είναι από σας, Θεού το δώρον, ουχί εξ έργων, διά να μην καυχηθή κάποιος» (Εφεσίους β΄ 4-10)
- Αυτή η σωτηρία είναι η αναγεννημένη ζωή, που θα αποκτήσεις από τώρα, από σήμερα, εάν το θελήσεις, ζωή ελεύθερη, ζωή γεμάτη με χαρά, με δύναμη, ζωή αιώνια, πραγματική ζωή.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως γι’ αυτήν την όμορφη λυτρωμένη ζωή πλαστήκαμε. Ξεπέσαμε όμως και χανόμαστε, εκφυλιζόμαστε κάθε μέρα εξαιτίας της αμαρτίας μας, της απομάκρυνσής μας από τον Θεό.

Δεν θέλεις να δοκιμάσεις;

Δεν θέλεις να διαβάσεις την Καινή Διαθήκη, να μάθεις όλη την αλήθεια γύρω από το Πρόσωπο και το έργο του Ιησού Χριστού;

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως αν το θελήσεις ειλικρινά, εάν το ζητήσεις με πίστη, εάν κάνεις το βήμα αυτό τώρα,- σήμερα! - θα σωθείς, θα ελευθερωθείς, θα αποκτήσεις την αιώνια ζωή, τον ζωντανό Ιησού Χριστό. θα γίνει ο Κύριός σου και ο Θεός σου, ο Βασιλιάς σου, θα γίνει ο Σωτήρας σου από την αιώνια απώλεια.

Σ’ αγαπάει, δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία. Στο έδειξε τόσο καθαρά, στο δείχνει κάθε μέρα, αλλά και μέσα από το Λόγο Του στο βεβαιώνει ο Ίδιος: «Διότι τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε το Γιο Του το Μονογενή, για να μην απολεσθεί κάθε ένας που πιστεύει σ’ Αυτόν, αλλά να έχει ζωή αιώνια» (Ιωάννης γ΄ 16).

Δοκίμασε να αγκαλιάσεις με πίστη και ταπείνωση την αγάπη Του και θα αλλάξει η ζωή σου ολόκληρη, δεν υπάρχει καμία αμφιβολίa.

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΞΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΜΑΣ

    ..
·       Έχουμε πλατύτερους δρόμους, αλλά στενότερες                     αντιλήψεις.
·       Ξοδεύουμε πολλά και έχουμε λίγα.
·       Αγοράζουμε πολλά, αλλά απολαμβάνουμε λίγα.
·       Έχουμε μεγαλύτερα σπίτια και μικρότερες οικογένειες.
· Έχουμε περισσότερα πτυχία, αλλά λιγότερους                     λογικούς ανθρώπους
·       Περισσότερη γνώση, μα λιγότερη κρίση.
·       Έχουμε πολλούς ειδήμονες, αλλά περισσότερα προβλήματα.
·       Πολλαπλασιάσαμε τα υπάρχοντά μας και μειώσαμε τις αξίες μας.
·       Μιλάμε πολύ, αγαπάμε σπάνια και μισούμε συχνά.
·       Μάθαμε πώς θα εξασφαλίζουμε τα προς το ζην, αλλά δε μάθαμε να ζούμε.
·       Προσθέσαμε χρόνια στη ζωή μας, αλλά όχι ζωή στα χρόνια μας.
·       Διανύσαμε την απόσταση Γη – Φεγγάρι, αλλά δυσκολευόμαστε να διασχίσουμε ένα δρόμο για να συναντήσουμε το γείτονα μας.
·       Κατακτήσαμε το Διάστημα και χάσαμε το δικό μας πλανήτη.
·       Διασπάσαμε το άτομο, αλλά όχι και τις προκαταλήψεις.
·       Έχουμε υψηλότερα εισοδήματα, αλλά χαμηλότερες ηθικές αξίες.
·       Ζούμε στην εποχή των υψηλών κερδών και των ρηχών ανθρώπινων   σχέσεων.
·       Υπάρχουν περισσότερα τρόφιμα, αλλά χειρότερη διατροφή.
·       Κτίζουμε πολυτελή σπίτια, αλλά διαλύουμε την οικογένεια.
·       Η βιτρίνα της ζωής μας φαίνεται πλούσια και γεμάτη. Η αποθήκη της όμως, είναι έρημη και άδεια.

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

Η ΦΥΛΑΚΗ


Ο άνθρωπος είναι πλασμένος να ζει ελεύθερος και να απολαμβάνει χωρίς δεσμά τα δώρα της αγάπης του Θεού. Περισσότερο δε από κάθε άλλο λαό, εμείς οι Έλληνες νιώθουμε τον πόθο και την ανάγκη της ελευθερίας. 

Ζωή χωρίς ελευθερία παύει να είναι αγαθό.

Μα εκτός απ’ αυτή την ελευθερία, που όλοι μας γνωρίζουμε, είναι και μια ευρύτερη, και πολύ.σημαντική
ελευθερία. 
Υπάρχουν.άνθρωποι.που.ζουν ελεύθεροι σε ελεύθερες χώρες, μα είναι δούλοι της αμαρτίας,των παθών, και νιώθουν τόσο ασφυκτικά τα δεσμά αυτής της τρομερής κατάστασης .

Η αμαρτία, που δυστυχώς υπάρχει σ’ όλους τους ανθρώπους, γιατί όλοι γεννιόμαστε μέσα σ’ αυτήν και την πολλαπλασιάζουμε με τις καθημερινές μας σκέψεις και πράξεις, είναι μια ασφυκτική φυλακή, που κρατά αιχμάλωτη την ψυχή μας.

Κάθε μέρα μόνοι μας, σαν τον μεταξοσκώληκα, περιζώνουμε τη φυλακή μας, την κάνουμε πιο ασφυκτική και στο τέλος, ενώ για τον μεταξοσκώληκα υπάρχει η μεταμόρφωση, για μας δε μένει παρά θάνατος και καταδίκη.
Ο Χριστός όμως, που λέγεται Λυτρωτής και Ελευθερωτής, Αυτός μπορεί να μας ελευθερώσει από τη φυλακή της αμαρτίας, να σπάσει τα δεσμά της. και τα έχει ήδη σπασμένα με τη θυσία του Γολγοθά και την Ανάστασή Του και μας καλεί τώρα αν το θελήσουμε να κάνουμε χρήση της απελευθέρωσης που Αυτός μας χαρίζει και να ζήσουμε ευτυχισμένοι μαζί Του, μακριά από τα δεσμά και την κατάρα της αμαρτίας.
Είναι ακριβώς αυτό που όλοι μας έχουμε τόσο ανάγκη στη ζωή μας.

Μα για να γίνει αυτό, πρέπει με όλη τη δύναμη της ψυχής μας να του φωνάξουμε όπως ο Δαβίδ,
 «Κύριε, βγάλε με και εμένα από τη φυλακή και την κατάρα της αμαρτίας. Κύριε, κάνε με παιδί δικό Σου για να ζω μέσα στο φως και στην αλήθεια Σου».
Στη φωνή μας αυτή, αν είναι ειλικρινής, ο Θεός θα απαντήσει με επέμβαση και σωτηρία.

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

ΤΑΠΕΙΝΩΜΕΝΗ Ή ΤΑΠΕΙΝΗ;



                      Δεν μπορούσα να ξεφύγω. 
                    Ούτε να το αρνηθώ.
 

Είχα πάλι πέσει στην ίδια αμαρτία, για την οποία τόσες φορές στο παρελθόν είχα μετανιώσει και κλάψει. 
Και μάλιστα, μπροστά σε κόσμο. 
Τι θα σκέφτονταν τώρα για μένα όλοι αυτοί;
Και, το κυριότερο, τι θα σκεφτόταν τώρα για μένα ο Κύριος; 
Τον είχα απογοητεύσει.
Μα, πώς μπόρεσα να το κάνω αυτό; 
Τόσο άχρηστη είμαι;  
Έπειτα από τόσα και τόσα μαθήματα που μού έχει δώσει ο Κύριος, εγώ έπεσα πάλι στο ίδιο παράπτωμα;
Σ’ αυτήν την κατάσταση έμεινα για λίγο, ώσπου το φως του Κυρίου άρχισε να φέγγει σιγά σιγά στη σκοτεινιασμένη από την απελπισία καρδιά μου.
Κάπως έτσι πρέπει να ένιωθε και ο Ψαλμωδός όταν έγραφε:
«Δεν είναι ειρήνη εις τα οστά μου εξ αιτίας της αμαρτίας μου». «Εβρώμησαν και εσάπησαν αι πληγαί μου εξ αιτίας της ανοησίας μου»
Υπάρχουν δάκρυα μετά από την πτώση, που δεν είναι δάκρυα μετάνοιας, αλλά δάκρυα εγωισμού, επειδή έπεσα στα μάτια του εαυτού μου.
Πόσες φορές δε φέρομαι σαν πεισματάρικο παιδί, που κλαίει επειδή δεν τα κατάφερε όπως θα ήθελε!  
Αυτή η έκπληξη και ο θυμός με τον εαυτό μου δείχνουν εγωισμό, όχι ταπεινή καρδιά.
Σημαίνουν ότι δεν το περίμενα αυτό από μένα, με έκανα ρεζίλι.
Γιατί άραγε;
Δεν το ξέρω ότι μέσα μου δεν κατοικεί ουδέν αγαθό; (Ρωμαίους ζ΄18)
Το ότι ταπεινώθηκα σε μια κατάσταση δεν με κάνει ταπεινό. Αντίθετα, αποτελεί ευκαιρία να δω  πόσο υπολείπομαι στην ταπεινοφροσύνη.
Η αληθινά ταπεινή καρδιά δεν σκέφτεται την εικόνα της και τον εαυτό της:
« και τώρα Κύριε τι περιμένω; Η ελπίς  μου είναι επί Σε».
Τι να περιμένω από την καρδιά μου;
Μόνο αμαρτία μπορεί  να παράγει σε διάφορες μορφές και παραλλαγές.
Η αληθινή μετάνοια εμπεριέχει και την απόφαση να συνεχίσω ΜΕ ΤΗ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
Την απόφαση να σηκωθώ, να εξομολογηθώ το λάθος μου και να παραδοθώ εκ νέου με πίστη και εμπιστοσύνη στα χέρια του Κυρίου μου.
Συνειδητοποίησα επίσης ότι ένα μεγάλο μέρος της στεναχώριας μου προερχόταν από το γεγονός ότι έπεσα και στα μάτια άλλων.
Με πόνο διαπίστωνα ότι η γνώμη τους βάραινε μέσα μου περισσότερο από τη γνώμη του Κυρίου. 
Ωραία λοιπόν. 
Να μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να «πεθάνω» για τη γνώμη των άλλων.
Μια σκέψη με παρηγόρησε. 
Αν γνώριζαν όλοι αυτοί ποια είμαι πραγματικά, όπως ο Κύριος με βλέπει και όπως εγώ ξέρω τον εαυτό μου, θα είχαν πολλά περισσότερα να πουν εναντίον μου.
Τώρα ξέρουν λίγα, γι’ αυτό λένε λίγα. 
Όμως ο Κύριος με αγαπά, δεν τέλειωσε μαζί μου, δεν με απέρριψε.
Μόνο στη δική Του αγκαλιά μπορώ να βρω  πραγματικό καταφύγιο από τον εαυτό μου.
Όταν βλέπεις τα χάλια του εαυτού σου, δες το σαν μια ευκαιρία να πεθάνεις.
Ευχαρίστησε τον Κύριο για το έλεός Του, για τη χάρη Του που σε δέχεται. 
Αναγνώρισε ότι δεν είσαι τόσο καλή και πνευματική όσο πίστευες.
Έπειτα σήκω και προχώρα, βάζοντας πίσω σου όλες τις σκέψεις απελπισίας, ακουμπώντας στον σταθερό βραχίονα του Κυρίου.

Κι όταν στο μέλλον δεις κάποιον άλλο να πέφτει σε ένα παράπτωμα μπροστά σου, θυμήσου ποια είσαι εσύ και μην είσαι πολύ αυστηρή στην κρίση σου.

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΜΟΛΥΒΙΟΥ.

Το παιδί κοιτούσε τη γιαγιά του που έγραφε ένα γράμμα. Κάποια στιγμή τη ρώτησε:

- Γράφεις μια ιστορία που συνέβη σε εμάς; 
Και μήπως είναι μια ιστορία για μένα;


Η γιαγιά σταμάτησε να γράφει, χαμογέλασε και είπε στον εγγονό της:
 
- Όντως γράφω για σένα, Ωστόσο, αυτό που είναι πιο σημαντικό κι από τις λέξεις
είναι το μολύβι που χρησιμοποιώ. Θα ήθελα, όταν μεγαλώσεις, να γίνεις σαν κι
αυτό.
 
Το παιδί, περίεργο, κοιταξε το μολύβι και δεν είδε τίποτα το ιδιαίτερο.
 
- Αφού είναι το ίδιο με όλα τα μολύβια που έχω δει στη ζωή μου!
 
- Όλα εξαρτώνται από τον τρόπο τον οποίο βλέπεις τα πράγματα. Το μολύβι έχει
πέντε ιδιότητες, τις οποίες αν καταφέρεις να διατηρήσεις, θα είσαι πάντα ένας
άνθρωπος που θα βρίσκεται σε αρμονία με τον κόσμο.
 
Πρώτη ιδιότητα: Μπορείς να κάνεις μεγάλα πράγματα, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάς ποτέ ότι υπάρχει ένα Χέρι το οποίο καθοδηγεί τα βήματά σου. 
Αυτό το χέρι το λέμε "Θεό" και Εκείνος πρέπει να σε καθοδηγεί πάντα σύμφωνα με το θέλημά Του.

Δεύτερη ιδιότητα: Πότε-πότε πρέπει να σταματάω να γράφω και να χρησιμοποιώ την
ξύστρα. Αυτό κάνει το μολύβι να υποφέρει λίγο, αλλά στο τέλος είναι πιο μυτερό.
Έτσι, μάθε να υπομένεις ορισμένες δοκιμασίες γιατί θα σε κάνουν καλύτερο
άνθρωπο.


Τρίτη ιδιότητα: Το μολύβι μας επιτρέπει πάντα να χρησιμοποιούμε γόμα για να
σβύνουμε τα λάθη. Κατάλαβε ότι το να διορθώνουμε κάτι που κάναμε δεν είναι
απαραίτητα κακό, αλλά σημαντικό για να παραμένουμε στο δρόμο του δικαίου.
 
Τέταρτη ιδιότητα: Αυτό που έχει στην ουσία σημασία στο μολύβι δεν είναι το ξύλο
ή το εξωτερικό του σχήμα, αλλά ο γραφίτης που περιέχει. Έτσι, να φροντίζεις
πάντα αυτό που συμβαίνει μέσα σου.
 
Τέλος, 
η πέμπτη ιδιότητα του μολυβιού: Αφήνει πάντα ένα σημάδι. 
 Έτσι, λοιπόν,να ξέρεις ότι ό,τι κάνεις στη ζωή σου θα αφήσει ίχνη και να προσπαθείς να έχεις επίγνωση της κάθε σου πράξης.

Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙ...

                   ΕΔΩ ΣΤΗ ΚΡΗΤΗ ΛΕΜΕ ΜΙΑ ΠΑΡΟΙΜΙΑ…




"Εδω που εισαι ησουνα, και ‘δω που ειμαι θα’ρθεις."
Ας δωσουμε στους γονεις μας τη θεση που τους αξιζει και αυτα που τους ωφηλουμε…
ΑΓΑΠΗ , 
ΤΙΜΗ 
και ΣΕΒΑΣΜΟ

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ


Ένας χριστιανός βασανιζόταν συχνά από διάφορες μελλοντικές υποθέσεις.
Ανησυχία του, το τι θα γίνει αύριο, τι θα γίνει μεθαύριο, τι μας περιμένει την επομένη εβδομάδα.
Όλη αυτή η φροντίδα έπνιγε την ψυχή του, πράγμα που τον έκανε πολύ δυστυχή.
Μια νύχτα, ο άνθρωπος αυτός είδε ένα όνειρο.  
Περπατούσε σ' ένα μακρινό δρόμο φορτωμένος με ένα σακκί στην πλάτη.
Το φορτίο του ήταν βαρύ και κάπου στάθηκε να ξαποστάσει.
Μα όταν θέλησε να σηκωθεί για να συνεχίσει το ταξίδι του, αντιλήφθηκε πως ήταν αδύνατο να σηκώσει το σακκίδιό του.
Άνοιξε τότε να δει τι έχει μέσα.
Και τι βλέπει!
Μικρά-μικρά δέματα.
Το ένα έγραφε απ' έξω: "αυτό για αύριο".
Ένα άλλο έγραφε: "αυτό για μεθαύριο".
Το τρίτο έγραφε: "αυτό για σήμερα".
 
Αυτό ήταν ανάλαφρο. Το σήκωσε με χαρά και συνεχίζοντας το ταξίδι του ξύπνησε.
Το όνειρο αυτό εκφράζει μια τραγική πραγματικότητα.


Η μέριμνα για το αύριο, για το μεθαύριο, για το μετά από μια εβδομάδα, για το μετά από ένα μήνα και ένα χρόνο, γεμίζει τις ψυχές μας με άγχος και ανησυχίες, που μας αφαιρούν την γαλήνη και μας κάνουν το βάρος της ζωής δυσβάστακτο.
Για να μας απαλλάξει ο Κύριός μας απ' αυτές τις εναγώνιες στιγμές είπε εκείνα τα αθάνατα λόγια

"Μη ούν μεριμνήσητε εις την αύριον, η γαρ αύριον μεριμνήσει τα εαυτής, αρκετόν τη ημέρα η κακία αυτής" (Ματθ. 6,34)

Άρθρο του αρχιμ. Κοσμά Λαμπρινού
(απόσπασμα από το βιβλίο του Θ. Θεοφυλάκτου, "Όταν θέλεις να ξεκουράζεσαι" των εκδ. "ΛΥΔΙΑ")

O ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΑΣ

ΤΟ ΜΠΑΝΕΡΑΚΙ ΜΟΥ,

Create your own banner at mybannermaker.com! Copy this code to your website to display this banner!
...ΚΑΙ ΕΔΩ ΤΟ ΕΝΑ ΑΔΕΡΦΑΚΙ ΤΟΥ...
Create your own banner at mybannermaker.com! Make your own banner at MyBannerMaker.com!

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails