ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ

Ένας ευσεβής γιατρός είχε μεγάλη διάθεση να βοηθάει τους φτωχούς ασθενείς του.

Έτσι, όταν επρόκειτο για κανένα φτωχό άνθρωπο, ο γιατρός στο κάτω μέρος του χαρτιού που έγραφε πόσα χρωστούσε ο άνθρωπος, σημείωνε με κόκκινο μελάνι: Διαγράφεται  το χρέος – είναι πολύ φτωχός.

Κάποτε πέθανε ο γιατρός αυτός και η χήρα του, που είχε  τελείως διαφορετικό χαραχτήρα από τον άντρα της, άρχισε να κάνει μηνύσεις στους αρρώστους που χρωστούσαν και να τους στέλνει στα δικαστήρια.

Οι δικαστές όμως ρωτούσαν ποιος είχε γράψει  το <<ΔΙΑΓΡΑΦΕΤΑΙ>> κι όταν εκείνη  ομολογούσε πως ήταν ο άντρας της που το είχε γράψει, οι δικαστές έλεγαν ότι, αφού ο δικαιούχος είχε χαρίσει τα χρέη, τότε οι χρεώστες ήταν ελεύθεροι.

Το μεγάλο μας χρέος απέναντι του Πατέρα Θεού, το χρέος της αποστασίας μας, της αμαρτίας μας, δε μας το χάρισε, αλλά το πλήρωσε στη θέση μας ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του  Θεού ο ίδιος.

Από τη στιγμή που μετανοημένοι και ταπεινωμένοι το δεχτήκαμε με πίστη, το χρέος μας διαγράφηκε.

Και δεν έχει τώρα κανένα δικαίωμα ο εχθρός της ψυχής μας να έρχεται κάθε τόσο να μας κατακρίνει για το παρελθόν μας.

Ο Θεός μας βλέπει δικαιωμένους μέσα στο Χριστό , αφού ‘εχουμε γίνει ένα μαζί Του με την πίστη και την υπακοή μας σ’Αυτόν.

Καιρός πια να πάψουμε κι εμείς οι ίδιοι να ασχολούμαστε  μ’αυτά συνεχώς και να προχωρίσουμε πλέον στη καινούρια λυτρωμένη ζωή μαζί Του!

Και όλη αυτή η ευγνωμοσύνη μας αν μετατραπεί σε άγια ζωή, έμπρακτη ευχαριστία ενώπιον του Θεού.

Κύριε μου, κανένας δεν θα μπορούσε να διαγράψει το χρέος των αμαρτιών μου, εάν ο Ιησους δεν πλήρωνε, δεν το εξοφλούσε μέχρι τέλους.

Είναι θαύμα της χάρης και του ελέους Σου που τώρα είμαι δίκαιος και πλυμένος μποστά στα μάτια Σου.