Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ.



Άρχιζε πάντα απ' το Θεό και πάντα τελείωνε μαζί του
Βίου το κέρδος είν' αυτό: τη μέρα σου καλά να τελειώνεις
Γνώριζε όλα τα καλά έργα των δικαίων
Δεινόν το να πεινάει κανείς, μα φοβερότερος ο πλούτος ο παράνομος
Ευεργετείς; Μάθε λοιπόν πως το Θεό μιμείσαι.
Ζήτα απ' το Θεό να σου είναι σπλαχνικός, σαν όμως εύσπλαχνος είσαι και εσύ
Η σάρκα η ανθρώπινη να συγκρατείται πρέπει και να δαμάζεται γερά
Θυμό χαλίνωνε, μη πέσεις έξω από τη λογική
Ίσια ψηλά το βλέμμα σου, στη γλώσσα να 'χεις μέτρο
Κλειδί στ' αυτιά να βρίσκεται, το γέλιο σου να 'ναι σεμνό
Λυχνάρι να πορεύεται η λογική μπροστά από κάθε σου έργο
Μη σου γλυστράει κάτω απ' ότι φαίνεται, εκείνο που υπάρχει
Να ερευνάς τα πάντα με το νου, όμως να πράττεις όσα επιτρέπονται
Ξένος πως είσαι, μάθε το καλά. Γι' αυτό τίμα τους ξένους
Όταν στη γαλήνη ταξιδεύεις, τότε να θυμάσαι τη φουρτούνα
Πάντα να δέχεσαι ευχάριστα, όσα από το Θεό προέρχονται
Ραβδί να σε χτυπά του δίκαιου καλύτερα, παρά ο κακός να σε τιμά
Στις θύρες των σοφών να πηγαινοέρχεσαι, μακρυά απ' τις θύρες των πλουσίων
Το μικρό, μικρό δεν είναι όταν σε κάτι μέγα οδηγεί
Ύβριν χαλίνωνε, μακρυά απ' την έπαρση μέγας σοφός να γίνεις
Φυλάξου συ απ' το πέσιμο, σαν όμως άλλος πέσει, μη γελάς
Χάρισμα το να σε φθονούν, αίσχος και μέγα, να φθονείς εσύ
Ψυχή που στο Θεό προσφέρεται, είναι η καλύτερη θυσία
Ω, ποιος θα τα φυλάξει όλα αυτά; Αυτός και θα σωθεί!

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

ΜΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ, ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ...


Το αύριο κατάντησε ένας εφιάλτης στη ζωή των περισσοτέρων ανθρώπων.
Μας απασχολεί το αύριο, μας φοβίζει το μέλλον. 
Πολλοί άνθρωποι το αντιμετωπίζουν με φόβο και αγωνία.
Απασχολεί το αύριο τον πατέρα τη μάνα.
Τι να γίνουν τα παιδιά τους;
Θα μπορέσουν να τα ζήσουν και να τα μεγαλώσουν;
Θα μπορέσουν να τα μορφώσουν και να τα αποκαταστήσουν;

Τι θα γίνει αύριο, αναρωτιέται ο νέος.
Τι θα γίνει αύριο, αναρωτιέται ο γέροντας και η γερόντισσα.
Αν αρρωστήσω, αν μείνω μόνος, αν με εγκαταλείψουν τα παιδιά μου;
Αυτό το αν, απασχολεί τους περισσότερους ανθρώπους. 
Ο κάθε άνθρωπος αισθάνεται ανασφαλή τον εαυτό του για το αύριο.
Ποιος μας εξασφαλίζει το μέλλον, το αύριο;

Την απάντηση μας τη δίνει εκείνος που έκανε το σήμερα και το αύριο. Ο Κύριος είπε:
«Μ ον μεριμνσητε λγοντες, τ φγωμεν τ πωμεν τ περιβαλμεθα;
Πντα γρ τατα τ θνη πιζητε· οδεν γρ πατρ μν ορνιος τι χρζετε τοτων πντων.» (Ματθ. στ', 31-32)
Η ανησυχία μας για το αύριο οφείλεται στην έλλειψη εμπιστοσύνης στο Θεό.
Το παράδειγμα του Κυρίου είναι πολύ πειστικό.

Αυτός που μεριμνά για τα άνθη του αγρού, αυτός που φροντίζει για τα πετεινά του ουρανού, είναι ποτέ δυνατό να αδιαφορήσει για τα παιδιά του;
Έχουμε ξεχάσει, έχουμε λησμονήσει, οι περισσότεροι άνθρωποι, ότι έχουμε πατέρα στον ουρανό.
Σε απασχόλησε ποτέ εάν αύριο θα βγει ο ήλιος, εάν θα έχει οξυγόνο για να αναπνεύσεις;

Γιατί γνωρίζεις πολύ καλά, ότι αυτός που έβγαλε τον ήλιο χθες και έδωσε το οξυγόνο σήμερα, θα το κάνει και αύριο.
Διότι γνωρίζει ότι το έχουμε ανάγκη.
Πού οφείλεται η ανησυχία αυτή για το αύριο;
Οφείλεται κατά μέγα μέρος στην έλλειψη εμπιστοσύνης στο Θεό.
Είδες ποτέ το παιδί σου να ανησυχεί για το αύριο; 
Ποτέ! 
Γιατί άραγε;
Διότι γνωρίζει ότι έχει πατέρα που φροντίζει για αυτό.

Γιατί εμείς λησμονούμε ότι έχουμε πατέρα που μεριμνά και φροντίζει για μας;
Για μια ματιά στο παρελθόν της ζωής σου.
Δεν πέρασες δυσκολίες, δεν βρέθηκες πολλές φορές σε αδιέξοδο και όμως ο Θεός δεν σε εγκατέλειψε, δεν σε άφησε.
Πόσες φορές δεν είδες το χέρι του Θεού να απλώνεται επάνω σου!

Γιατί τώρα ανησυχείς, γιατί αγωνιάς, γιατί χάνεις τον ύπνο σου; Άλλαξε ο Θεός; 
Λιγόστευσε η δύναμη του;
Μη γένοιτο!
Ο Θεός εξακολουθεί να είναι ο πατέρας σου.
Σε σκέπτεται, σε αγαπά, σε παρακολουθεί. 
Το αύριο ανήκει στο Θεό.
Στα χέρια Του βρίσκεται η ζωή μας, η υγεία μας, τα παιδιά μας.
 Εμπιστεύσου το Θεό.
Άφησε τη ζωή σου στα χέρια Του.
 Μην ανησυχείς για το αύριο, για το μέλλον.
Ο Θεός θα σε αναλάβει κάτω από τη σκέπη του. 
Βέβαια εμπιστοσύνη στο Θεό δεν σημαίνει μοιρολατρεία, σταύρωμα των χεριών.
Ο γεωργός θα σπείρει το χωράφι του, αλλά ο Θεός θα βρέξει για να καρποφορήσει.
Εμείς θα σκεφτούμε, θα σχεδιάσουμε.
Αλλά ο Θεός θα πραγματοποιήσει.
Ο προφήτης λέγει:
«Ἐὰν μ Κριος οκοδομσ οκον, ες μτην κοπασαν ο οκοδομοντες» (Ψαλμός 126, 1)
Με αυτό το πνεύμα, με αυτή την πίστη, ο πιστός άνθρωπος εμπιστεύεται το παρόν και το μέλλον στα χέρια του Θεού.


Ανώνυμος
Αντιγραφή από τα Ψήγματα Ορθοδοξίας

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

ΘΑ΄ΜΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ,,,


...Δεν έχουμε νιώσει αγαπημένοι του Θεού. 

Αν νιώθαμε διαρκώς το χάδι, το άγγιγμα του Χριστού στην δική μας την καρδιά…

Φαντάσου τώρα νοερά την καρδιά σου, σαν ένα σχήμα, να την κρατάει ο Χριστός μέσα στα χέρια του, ή να 'χει ο Χριστός τα χέρια Του μέσα σου και να αγγίζει την καρδιά σου, συνέχεια..
Και να τη χαϊδεύει, και να τη χαϊδεύει απαλά, και να σου λέει: 

"Εγώ είμαι εδώ, εγώ είμαι εδώ, εγώ σ' αγαπάω, εγώ σε δέχομαι, εγώ σου λέω ότι έχεις αξία γιατί εγώ σου δίνω αξία, γιατί εγώ σε έχω πλάσει, γιατί εγώ σε φροντίζω, διότι εγώ τώρα έχω την καλύτερη διάθεση να σε κρατάω στη ζωή, να σου δίνω τα καλυτέρα δώρα που σου δίνω, και είμαι δίπλα σου, συνέχεια, συνέχεια, συνέχεια, συνέχεια".

Όταν αυτό το νιώθεις απ' το Χριστό, και νιώθεις ότι είσαι αγαπημένος άνθρωπος, αγαπημένο πλάσμα του Χριστού, είσαι τόσο πολύ χορτάτος, τόσο πολύ γεμάτη είναι η ψυχή σου με το δοχείο αυτό της καρδιά σου ξεχειλίζει, και μετά δε σε ενδιαφέρει να σου δώσουν άλλη για να γεμίσει η καρδιά σου από αγάπη. 
Είναι ήδη γεμάτη!  
Οπότε, όταν σου δίνουν, λες ευχαριστώ πάρα πολύ και χαίρεσαι την αδελφική αγάπη, την κοινότητα με τους άλλους, την κοινή ζωή, το κοινό βλέμμα της ζεστασιάς, το φιλί του άλλου, την αγκαλιά, τα χαίρεσαι όλα αυτά, γιατί είσαι άνθρωπος.  
Αλλά, έχεις την καταπληκτική δυνατότητα, το προνόμιο να μη σε πειράζει κι όταν δε στα δώσουν..  
Γιατί έχεις προσηλωμένη την καρδιά σου και το νου σου στη μοναδική αξία που σου δίνει ο Χριστός. 
Κι ακούς μέσα σου αυτή τη φωνή του Χριστού που σου λέει: 

"Εγώ σ' αγαπώ… Σε αγαπώ εγώ, ο πλάστης σου, ο δημιουργός σου". 

Ο Θεός που είναι απόλυτα ανιδιοτελής, ο Χριστός που 'χει καθαρή αγάπη, ειλικρίνεια στη σχέση του μαζί μας, που μπορεί να μας σώσει, που μπορεί να μας αναζωογονήσει. 
Εσύ θες να σε αγαπήσουν άνθρωποι, γιατί είσαι άνθρωπος και δικαίως το θέλεις. 
Αλλά μην περιμένεις και πάρα πολλά απ τη δική τους αγάπη, γιατί κάποια στιγμή θα σταματήσει, κάποια στιγμή ο άλλος θα κουραστεί...


απόσπασμα από ομιλία του π.Ανδρέα Κονάνου (www.atheataperasmata.com)
ΠΗΓΗ: http://aoratigonia.blogspot.com/2011/10/blog-post_25.html

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

ΜΙΑ ΜΑΝΤΙΝΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ...

 
ΟΠΟΙΟΣ ΚΕΡΙ ΣΤΗΝ ΕΚΛΗΣΙΑ
ΔΕΝ ΑΝΑΨΕ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ ΝΤΟΥ
ΠΡΑΞΗ ΚΑΛΗ ΠΩΣ ΕΚΑΜΕ
ΜΗ ΛΕΕΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΝΤΟΥ
ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΣΠΑΝΤΙΔΑΚΗ
 
 
 
 

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Ο ΘΕΟΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΟΛΩΝ....(διδακτική ιστορία)


Ρώτησε ένας άνθρωπος με το "πνεύμα του κόσμου" ένα νεαρό παλικάρι:
- Καλά, βρε παιδί μου! 
Συ το πιστεύεις, ότι με τη θεία Κοινωνία έρχεται μέσα σου ο Χριστός; 
Σε πόσους πια...Αφού είναι ένας!
Ο νεαρός έμεινε για λίγο συλλογισμένος. 
Και μετά τον ρώτησε:
- Εδώ μένεις;
- Ναι!
- Πόσα παράθυρα έχει η πόλη μας;
- Δεν τα μέτρησα. 
Αλλά πολλά. 
Εκατοντάδες χιλιάδες. 
Εκατομμύρια!
- Από τα παράθυρα αυτά, δεν μπαίνει στα σπίτια μας ο ήλιος;
- Ναι, βέβαια!
- Μα πόσους ήλιους έχουμε;
- Ένα. Μόνον ένα!...
Τον ρώτησε το έξυπνο παλικάρι:
- Και πώς γίνεται και ο ένας ήλιος μπαίνει σε τόσες χιλιάδες σπίτια, από τόσα παράθυρα;  
Κάτι πήγε να ψελλίσει. 
Αλλά ο νεαρός πρόσθεσε:
- Κοίταξε. 
Το λάθος είναι δικό σου. 
Ο Θεός είναι πολύ πιο μεγάλος από τον ήλιο. 
Και πιο σοφός. 
Και πιο δυνατός. 
Μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. 
Και δεν είναι καθόλου λογικό και σωστό κάτι που το θεωρείς τόσο φυσικό για τον ήλιο, να το βρίσκεις αδύνατο και απαράδεκτο για το Θεό. 
Ο Θεός είναι ασύγκριτα πιο μεγάλος από τον ήλιο.  

O ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΑΣ

ΤΟ ΜΠΑΝΕΡΑΚΙ ΜΟΥ,

Create your own banner at mybannermaker.com! Copy this code to your website to display this banner!
...ΚΑΙ ΕΔΩ ΤΟ ΕΝΑ ΑΔΕΡΦΑΚΙ ΤΟΥ...
Create your own banner at mybannermaker.com! Make your own banner at MyBannerMaker.com!

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails